دیباچه:
بسیاری از داوطلبان آزمون سراسری که رشته مهندسی هوا فضا را انتخاب میکنند، اطلاع صحیحی نسبت به این رشته ندارند و آن را با خلبانی یا نجوم اشتباه میگیرند. در حالی که هدف این رشته آماده کردن مهندسی است که بتواند در زمینه طراحی، ساخت و آزمایش هواپیما فعالیت کند. در واقع کار مهندس هوا فضا قبل از بیرون آمدن هواپیما از کارخانه است و او در مورد چگونگی به پرواز درآوردن یک هواپیما آموزش نمیبیند. به عبارت دیگر مهندسی هوا فضا مجموعهای از علوم و تواناییهای علمی و عملی در زمینه تحلیل، طراحی و ساخت وسایل پرنده نظیر هواپیماها، بالگردها، گلایدرها، موشکها و ماهوارهها است. این رشته بر چهار پایه آئرودینامیک ، جلوبرندگی ، مکانیک پرواز و سازههای هوافضایی استوار است.که در این میان آئرودینامیک به مطالعه و بررسی جریان هوا، محاسبه نیروها و گشتاورهای ناشی از آن بر روی جسم پرنده میپردازد و مهندس هوافضا با فراگیری این علم به تحلیل جریانهای پیچیده در اطراف اجسام پرنده پرداخته و با به دست آوردن نیروهای آئرودینامیکی امکان بررسی پایداری و طراحی سازه را فراهم میکند. "جلوبرندگی" به مطالعه و بررسی سیستمهای جلوبرنده اعم از موتورهای پیستونی، توربینی، راکتها و نحوه تولید نیروی رانش در آنها میپردازد. "مکانیک پرواز" به مطالعه و بررسی رفتار و حرکات جسم پرنده با استفاده از اطلاعات آئرودینامیکی، هندسی و وزنی میپردازد در واقع علم مکانیک پرواز از "عملکرد" تشکیل میشود و "عملکرد" به بررسی بُرد، مسافت نشست و برخاست، مداومت پروازی در سرعتهای مختلف و پایداری و کنترل وسایل پرنده میپردازد و در نهایت "سازههای هوافضایی" به مطالعه و بررسی سازههای هواپیما و دیگر وسایل پرنده میپردازد و هدف آن طراحی سازههایی است که علاوه بر استحکام کافی در برابر بارهای آئرودینامیکی و سایر بارهای استاتیکی وارد بر وسایل پرنده ، حداقل وزن را نیز داشته باشند.
پلوس چرخ خودرو چیست؟ عوامل خرابی آن کدام اند؟
گیربکس اتوماتیک چیست؟ چگونه کار میکند؟
بهترین انتخاب برای فیلتر هوا خودرو
قبل از نصب کاور بدنه خودرو حتما بخوانید!
ابداع پوست الکترونیکی جدید یک حس لامسه بی نظیر به ربات ها و اندام های مصنوعی می دهد